فصلنامه پاژ 43
خردنامه، ایراننامه
دکتر محمّدجعفر یاحقی
کمند کتابهایی که بتوانند از جهات گوناگون و رنگارنگ در فرهنگ پس از خود تأثیرگذار باشند، آن هم نه تأثیری گذرا و یکجهتی که نفوذی همه جانبه و ماندگار. از این جهت به گمان من شاهنامه در میان کتابهای فارسی بی همتاست. الآن و درین مجال اندک بنا ندارم که برای اثبات مدّعای خود به همۀ جنبههای تأثیرگذاری این کتاب بپردازم و مثلاً بگویم: در جا انداختن نوع ادبی «حماسه»، در به کرسی نشاندن و سرفرازی دادن به زبان فارسی، در تقویت روح پهلوانی و جوانمردی، در به راه انداختن جریانی از منظومههای پهلوانی، در پدید آوردن هنرهای اجرائی و نوظهوری مانند شاهنامهخوانی و نقالی، در برانگیختن روح وطنپرستی، در جهت دادن به ورزشهای باستانی، در ضرورت دادن به نیرومندی و توانایی جسمانی، در اصالت دادن به خردورزی و خردمندی، در برجسته کردن و گسترش خطاطی و نگارگری و... شاهنامه تا کجا تأثیرگذار بوده است.
ادامه ....
.[1] استاد دانشگاه فردوسی و مدیر مؤسسة خردسرای فردوسی.