نبد خسروان را چنو کدخدای
نبدخسروان را چنو کدخدای
چنبر مرگ بیکار نمی‌نشیند اگر جنگی هم پیش نیاید اگر سیل و توفانی هم نباشد، او کار خود را می‌کند. برای رفتن و بردن بهانه ای لازم نیست هر روز به گردنی می‌افتد و کشان‌کشان یکی را با خود می‌برد. پیر یا جوان، دارا یا ندار، استاد یا شاگرد همه در برابر مرگ برابرند.
این چنبر امروز استاد محمدحسین خسروان را با خود برد و فردا یکی دیگر از خوبان پهنۀ دانش و آموزگاری را خواهد برد. او در اندیشۀ اندوهانی که با رفتن نیکان و دغدغه‌مندان میدان آموزش و شاگردان و دوستداران آنها پدید می‌آورد، نیست؛ گویی نمی‌داند چه دلهایی ار رفتن این گرامیان به درد می‌آید و چه چشم‌هایی که در نبودن آنها به خون می‌نشیند!
قطب علمی فردوسی و شاهنامه و همۀ یاران گروه ادبیات دانشگاه فردوسی در غم از دست دادن این همکار ارجمند داغدارند و اندوه بزرگ نبودن او را به خاندان ارجمند خسروان و به خانوادۀ بزرگ ادبیات خراسان تسلیت می‌گویند.
محمدجعفر یاحقی
مدیر قطب علمی فردوسی و شاهنامه
۱۴۰۲/۱۱/۱۲
نظر شما