به سوگ خطیبی سیه پوشد آب
هنوز چیزی از پیمانش با خداوندگار شاهنامه نمی گذرد که گفته و سوگند خورده بود که قلم جز به نام فردوسی بر کاغذ نخواهد نهاد. دریغ و بسیار بار دریغ که با کوچ بی هنگامش سینۀ سپید کاغذ و پهنۀ گستردۀ جهان مجازی چشم به راه آن خامۀ خوش رفتار ماند و همۀ شاهنامه دوستان و ایران گرایان از نکته بینی ها و ژرف اندیشی هایش بی بهره ماندند.
چه زود و چه ناهنگام کمند مرگ ابوالفضل خطیبی را به دام افکند و جهان شاهنامه شناسی را از کوشش های ناب او بی بهره گذاشت! او رفت و نامش در جهان فردوسی پژوهی ماندگار شد و چه باک که به فرمودۀ فردوسی زرین قلم: «زتو نام باید که ماند بلند».
این اندوه بزرگ را به خانوادۀ او، به ویژه همکار و همسر ارجمند و داغدارش خانم دکتر فریبا شکوهی و خاندان بزرگ نهادهای شاهنامه پژوهی ایران و جهان سوگباد می گوییم و برای روان تابناک آن زنده نام در کنار جاودانان مینوی آرامش آرزو داریم.
قطب علمی فردوسی و شاهنامه
کارگروه ادبیات حماسی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی
مؤسسۀ خردسرای فردوسی
نظر شما