«زتو نام باید که ماند بلند»
«زتو نام باید که ماند بلند»
مرد بلند نام عرصۀ دین و دانش استاد احمد مهدوی دامغانی هم «کالبد تیره به مادر سپرد». گوهر یگانه‌ای که دور از وطن هرگاه نام ایران را بر زبان می‌آورد بغض گلویش را فشرده می‌کرد و هرگاه نام خراسان به میان می‌آمد دانه‌های اشک پهنۀ صورتش را فرا می‌گرفت.
او به راستی مرد دانش و دین بود و عمری در غیابت غرب از ایران و اسلام گفت و در عرصۀ ادبیات و اعتقاد معارف پروری کرد. زیانی که از رفتن او عاید این دو عرصه خواهد شد، غیرقابل جبران است.
خردسرای فردوسی این ضایعه را به خاندان نامدار مهدوی دامغانی به ویژه برادر دانشمندشان استاد محمود مهدوی دامغانی و جامعه دین و دانش ایران و جهان تسلیت می‌گوید و برای روان نامدار او در رواق‌های جنان آرامش آرزو دارد.
مؤسسۀ فرهنگی خردسرای فردوسی
نظر شما